Gel yüce ALLAH’a tanrıdır deme...
Adını HAK diye an be avanak.
Kuzu varken domuz etini yeme...
Ekmeğini bala ban be avanak.

Doldurulmaz senin Gönül gediğin...
Boş havlarsın belli yaldır yediğin.
Pis müşrikler gibi Tanrı dediğin...
Verir mi bir bit’e Can be avanak.

Demir mi pas mısın Polat mı nesin...
Kalp kırarken cahil olduğun kesin.
Kibirli nefsinden aldığın Esin...
Mescitte çaldırır Çan be avanak.

Allah imzası var her bir azam da...
Tanrı ismi var mı ismi azam’da ?
Kızgın gözün görsün Allah yazam da...
Çalışmaz mı sende fan be avanak.

Kovanları kırıp balı düşürdün !
Gül çiçekte yaprak dalı düşürdün !
Tepine tepine nalı düşürdün...
Dar mı sana yalan han be avanak.

İt müdür olunca aslanlı sirke...
Başından aşağı dökermiş sirke.
Tanrı de devam et bu gizli şirke...
iblisle dostluğa kan be avanak.

Sen bizi boş işe dalışkan sanma.
Sahte sevgilere alışkan sanma.
Gel kendi kendini çalışkan sanma...
Beden canlı ruhun pan be avanak.

Benzersin derede atılmış mile...
Öğüt verende de ararsın hile.
HAKK adı hübele benzetmek ile...
Olur mu hiç şöhret, şan be avanak ?

Dostun bir tembihi olunca yara...
Çirkin görünürmüş batığa kara.
Baktım gönül ufkun siyah, kapkara...
Ağarmaz mı orda tan be avanak ?

Uyanık sananı görünce keriz...
Sözcüğü bükmeden doğruyu deriz.
Sapsağlam bir kulpa sarıl isteriz...
İstersen gir kora yan be avanak.

Yaren olanlara koyarak posta...
Kendi benliğini koyma kaosta.
Cumali diyor ki yakına, dosta...
Beslemeli hüznü zan be avanak.