Saksağanlar Sakmadan Sağıyor Artık
Hem duy hem gör hem dokun
Ama inanma, İnanırsan yoksun, Bu kadar gerçeğin ortasında... Saksağanlar sakmadan sağıyor artık Yediverenler beş veriyor renklerini Kakmadık ağaç bırakmadı keller Hacıyatmazlar kalkmaz oldu, Devrilmeyi sevdiler... Malzeme bozuldu tabi, İnsan bozuldu, Arıza yapan yapana Sokaklar, Sahiplerini arayan kişilik dolu Öksüz kaldı bedenler, Kafasını arayan arayana... İshal zihniyetli kabız gözlerde Aç kalırım korkusu Mideler bile pişman doymaktan, Ve bir özlenen var, İnsan... Doğrusu; Sevmeler kalleş, Gölgeler kısa Tövbeler yalan, Hayatlar kıssa... Hikaye; Kendini severken aynaya küsen Çirkin yaratıklar ordusunda Temiz ruhların yaşama korkusu. Hem duy, hem gör, hem dokun Ama utanma, Utanırsan da yoksun... |