KADINLAR ÜLKESİGün dönerken büyüdüğüm topraklara Ben dönemem bir daha. Söyle, hangi dudaklarla öperim seni, Hangi ellerle severim. Ve hangi gözlerle bakabilirim sana. Ben seni oralarda sevdim. Yolların bitimindeki dağlarda. Bir balıkçı kasabasında, Köyde, İstanbul’da, Paris’te Ama en çok da bir kadın ülkesinde. Ne güçlü kadınlar var ,kadınlar ülkesinde, Ağlayan, gülümseyen, düşünen kadınlar, Geceleri yıldızlara dokunan elleriyle, Bir çocuğun düşlerini ören kadınlar, Yanaklarından süzülen yaşları silerek Bir lokma ekmek için sırtını bükerek, Bazen bir bebeğe, bazen de kendisine, Ninni söyleyen kadınlar. Bir kadın ki Aydınlığa doyamamış gözleri, Bir kadın ki Çamaşır tellerinde yıpranmış elleri, Bir kadın ki Bekleyişlere sığdırmaz hayatını Geleceği bir erkeğe bağlamaz O, karanlıkta kaybolmaz, Kendi ışıltısıyla aydınlatır geçtiği yolları. Gökyüzünü belirli bir ışık sarar ya bazen Öyle sarar ki dünya bile Bembeyaz olur, deniz bile Öyle bir sarar ki dağlar Öyle bir sarar ki çiçekler ve kuşlar Öyle sarar ki kadınlar Sarıdır ışığın rengi Sarıdır kadınların gülüşü Ve sarıdır kadınlar ülkesi Büyüdüğüm topraklarda arama beni, Kadınlar ülkesinde bulacağım ve orada seveceğim ben seni. |