Düşler gömülü gecenin hicretinde tarumar olmuş yüreğimin dinmeyen sızısı dinmeyen seli…

Aşkın yüzü suyuna hürmeten
Mağdur iklimde saklı acının feri diken diken
Ruhumdaki sararmış çiçeklerden
Çektiğim, el-aman demeden
Seyrüseferi hayatın bir iz bir giz
Serkeş tınısı hatırlamadığım rüyaların
Ve silik bir nesir göğün mağdur kuşlarının
Sığındığı pürü pak İlahi Adalet
Acının meftunu yüz bulamadığım kehanet

Delişmen rüzgâr
Hayta mevsim
Göğün kırık tamburu
Yok işte mecalim
Bir mealim de yok belirsizliğin hicvi
Kelaynak kuşlarından da yok farkı
Yalnızlığımın saydam serencamı

Bir meczup yolcuyum ki
Sefasını süremedim evrenin
Dik yokuşlarında in çık
Adeta kap kaça uğrayan hayallerim

Azığımdır yeni gün
Beylik bir selam değil verdiğim günbegün büyüyen
Bir hüzün seli mısralarda saklı
Yüreğin sönmez feri
Devindiğim şu yer gök
Kimin umurunda ki
Olsam da aç ya da tok
Uykuya her daldığımda beklerim
Şafağın sökmesini

Cebren ve hile ile zulme uğramışken
Hayallerimin her biri
Adeta çektiğim külfeti yok saymaya muktedir
Bir rakımsa serildiğim
Ne çok rakam içimdeki hislerin
Tekabül ettiği o sonsuzluk mefhumu
Ardıç kuşlarından yana derdim
Anka misali külümden doğduğumun
Ertesi cenk ederim celp ederim
Caka satan insanlara sitem ederim

Sitayişim doğrudan yana
Susmak bilmeyen siren sesleri bir yana
Sessizliğimin gürültüsü bir yana
Yâdım ve aşkım ve meylettiğim
Yüce Rabbim
Zifiri karanlığı aydınlatır gözlerim,
Elasına bandığım ışık
Kardığım toprak ve ufuk
Üstüne ant içtiğim her doğru ve Haktan yana
Sözü özü bir yaşamanın verdiği huzura
Biat
Bunca nefreti yok sayarak

Azameti değil asgari müşterek
İken buluştuğum insanlarla
Ve başımdan savdığım lanet
Aşkla ibadet ederek
İzahı var ya da yok
Meftunu olduğum umuda
Sökün eden binlerce hece
Firar ettiğim bedenimden gün ve gece

Acıya mazhar
Yalnızlığım adeta seviştiğim rüzgâr
Temennilerim iyiden yana
Yakut gözlerinde sevdanın yârim bildiğim
Kalemin dinmezken nazı niyazı
Varsın olsun derdest edilsin yüreğim
Dertop edilmiş bir miladın
Yok iken de bir benzeri
Sandığım dolu sancağım elimde
Sadık kaldığım Allah yolu
Ben ki:
Meczup bir derviş
Sefaletin tininde

Yok saydığım cefa
Yandığım kadar Allah aşkı ile
Ulağımdır kalem
Uleması olduğum hüzün
Yana yakıla kavuştuğum cennet ve özüm
Sözümden de ödün vermediğim kadar
Aşkın sandukasında saklı sırlarım
Aşk ile yeşeren bir çiçek ki
Açtığım kadar solgundur yalnızlığım ve tini
Bilinmezin izinde saklı feri
Sözcüklerle sınandığım kadar dirayetin meali
Bir öksüz fasıldır ki içimde saklı
Şiirlerimse adeta yalnızlığım figanı