Gazze ufuklarında bir cehennem yanıyor
Umut bahçelerinde karanfiller kanıyor
Görülmüyor insanlık toz bulutu içinde
Tarih dile geliyor nedende ve niçinde
Bir yanda cam kırığı, bir yanda can kırığı...
Kıyametten farksızdır Gazze’nin hıçkırığı
Kemiğe dayanmıştır nefretin kör bıçağı
Bebeklere beşiktir meleklerin kucağı
Ey Gazze ne haldesin, İstanbul’un kardeşi?
Mazlumların gözyaşı söndürür bu ateşi
Izdıraptan bir kilim dokunuyor Gazze’de
Mazlumların canına okunuyor Gazze’de

Kud(d)üs kuşu zikirde, kanadı kan içinde
Nice asır saklıdır Gazze’de ân içinde
Acıların remzidir saçındaki akların
Sabahı çağırıyor o kızıl şafakların
Dağ zirvesindekiler farkında değil dağın
Gazze can çekişirken müminler darmadağın
Pervaneler can verir sapanların ucunda
Dualar kanatlanır mübarek avucunda
Hamas’ın yiğitleri zulme meydan okuyor
Kundakta bebe(k)lerin yarası gül kokuyor
Ey Gazze gözlerinden nehirler akıp gitti!
Yola revan olanlar, yürekler yakıp gitti

Sen gözyaşı dökerken ruhlarımız kanadı
Gazze’yi kül eyledi siyonistin inadı
Kısınca ışığını karanlığın mimarı...
Vahşetin gölgesinde çatladı ar damarı
Batılının kaskatı vicdanları erirken...
Üç maymun oynanıyor çocuklar can verirken
Vicdanları eziyor tankların paletleri
Yerin dibine batsın Birleşmiş Milletleri
Bir gün herkese lâzım adaletin kılıcı
Şafak sökecek elbet, sanma zulüm kalıcı
Bir ömür intifada yaşayansın ey Gazze!
Zifiri gecelerde ışıyansın ey Gazze!

Ümmetin dili lâldır, kör olmuş gören gözü
Alçak siyonistlerin katrandan kara yüzü
Öldürmeyi bilirler, ölüm kusar kalleşler
Cehennem sizler için hazırlanmıştır leşler!
İnşirah müjdeliyor kuşluk vakti ezanlar
Cehennemin yakıtı olacaktır azanlar
Sadece Gazze değil kana boyandı dünya
Mışıl mışıl uyuyor, sanma uyandı dünya
Ne ilk ne de sondur bu, çok duyduk bu ağıdı
Âhların alevleri tutuşturur kâğıdı
Gazze’nin bekçisidir korkuyu korkutanlar
Cennetliktir Kudüs’ün safında yer tutanlar

Ey ümmedin mazlumu çıkmıyor o gür sesin!
Neredesin ey Ömer, Selâhaddin nerdesin!
Gazze bahçelerinde güller siyahtır şimdi
Ağızdan çıkan her söz derin bir âhtır şimdi
Gazze ateş denizi, her çocuk bir kelebek
Sen öldü zannetsen de cennete doğar bebek
Ruhunu teslim eden sanırsın ki ölüdür
Gazze’nin sabileri şimdi cennet gülüdür
Acını işliyorum ruhuma ilmek ilmek
Sen orada ağlarken bize haramdır gülmek
Kirpiklerim sulanır seni andıkça Gazze’m!
Hep seni anlatacak kalem yazdıkça Gazze’m!

Sabahın tenhasında salâlar okunuyor
Ümmetin gamsızlığı yüreğe dokunuyor
Paslı hançer saplandı İslâm’ın kıblesine
Çöktü gafil ümmetin gök kubbe tepesine
Saye sarıl ey mümin, ey ümmet Hakk’a dayan!
Gazze yağmalanırken uyan be gafil uyan!
Yalnız mazlumlar anlar mazlumların gamını
Allah elbet zalimden alır intikamını
Gazze’nin gözyaşları hepinizi boğacak
Kafir istemese de beklenen gün doğacak
Karanlığı boğacak aydınlığın hâlesi
Yerle bir edilecek küfrün çürük kalesi

Karakışın ardında hep ilkbahar gizlenir
Ağır yenilgilerde(n) zaferler filizlenir
Kâfirlerin gecesi mümine sabah vakti
Sakın unutma mümin, bezm-i elestte akdi
Ey İslâm’ın güneşi, hakikat yurdu sensin!
Hakk’ın müjdelediği beklenen ordu sensin
Gazze’min yüreğine yıkılmış tüm duvarlar
Olmasa daha iyi, yok hükmündeki varlar
Habil’in safında ol, unutma hiç Kabil’i?
Harekete geç ümmet, bekleme ebabili!
Say bir geceliğine, dünya denen handayız
Gazze sınav kâğıdı, büyük imtihandayız

M. NİHAT MALKOÇ