ben bu derenin
bütün ağaçlarını bilirim
onlar da beni bilirler
bütün otlarını
tastamam
ve
çiçeklerini
hangi kuytuda
açarlar...

ocak ocak
menekşeler
yamaçtaki
akşam sefaları
her gün başka bir rengini
nerden bulurlar inceliğin...

yağmur sonrası
sislerin sardığı bir dağ gibi
kaybolurum yeniden
kalkıp
gurbetinde dururum
gözlerinin...


gözlerin
karankı derede
bir taştır şimdi
yosun tutmuş bir yüzü
bir yüzü
toprak...

ben bu derenin
akan suyunu bilirim
tadını
baharda
yazda
ve
kışta...
yürüyüşünü bilirim
göğeren dalda
ve
kayboluşunu
düşen yaprakta...

bir fırtına öncesi gibi
susar dilim
eskimiş bir insan düşlerim
ölmüş bir ağaç
yamaçlarda...

sesin
karankı derede sudur şimdi
dünden güne
günden
yarına akan...


biliyor musun
bir dünyam vardı
ikiye böldüm..
bir yarısını
ufak ufak
ufalayıp
karankı dereye gömdüm...
bahara
çiçek olurlar elbet
bahara
dal
bahara
filiz..



ben bu derenin
bütün ağaçlarını bilirim
onlar da beni bilirler
bütün otlarını
tastamam
ve
çiçeklerini
hangi kuytuda
açarlar...


03/11/2023
kiraz


karankı günlükleri