Harca harca bitmez emekli
Harca harca bitmez emekli
Çıkıyorum cadde sokağa Cadde sokak bana doymuyor Gez ha gez tabanlar şişiyor Vitrinler bana doymuyor Bağlıyorum zamanı haraca Zaman bana doymuyor Çıkıyorum akşam pazara Ayıklıyorum çürük sağlam Kimse beni görmesin ağam Dağınık zuladan zerzevat Pazarcı bağırır geyik geyik Çöplükler bana doymuyor Koşuyorum ordan oraya Ucuzu arıyorum üç paraya Dönmesin yüzüm karaya Dinlenmek yok gir sıraya Harca harca gün bitmiyor Günler bana doymuyor Ayın birinden birine maaş Sarhoş ediyor sanki haşhaş Hangi kapıya varsam tıraş Bedavaya kesilmiyor kumaş Çıplak samanlığa naş naş Kimse bana doymuyor Yokladım emmi dayı halamı Benden hafif hepsinin gramı Düzene uyduramadım daramı Şu Azraile saldım selamı Oda almıyor beleş kelamı Düzen bana doymuyor Coşkûnî |
Yakıştı mı sizce
On ve üç
Senede iki defa üç
On iki defa on
Eder yüz yirmi altı
O da eder
Üç bin sekiz yüz on sekiz dolar
Bir senelik hasılat
O da eder elli bir gram altın
Bir senede elli bir gram altın
Boz boz harca
Che Guevara
Sana güler karınca
Alo vera
Bu da ne diyeceksin
Kel alaka
Tıpkı emekliyr verilen sadaka
Reva mı bize bu Cavit Amca.