Açamıyorum
Açamıyorum
Dudağım çatladı, dilim kurudu Deryana dalsam da içemiyorum Edalı duruşun gözüm bürüdü Bir türlü yolumu seçemiyorum. Bu nasıl bir dert ki, her dem sağılır? Günden güne garip boynum eğilir Söyleyin bu efkar nasıl dağılır? Aşk kapım kilitli, açamıyorum. Gecenin koynunda çektin ayaza Üç günde saçlarım döndü beyaza Seherin yelinde durdum niyaza Hayalin peşimde, kaçamıyorum. Geceye son veren yüzün ay gibi Gerilmiş kaşların durur yay gibi Mavi göz deryaya akar çay gibi Köprüler yıkılmış geçemiyorum. Kurudu yaprağım, hayat yok tende Beni bana sorma, değilim bende İzlerim silindi, kayboldum sende Kanadım kırdın yar, uçamıyorum. Aşkına muhtacım, sevdana açım Yar, gittin gideli dinmiyor acım Ah etsem dökülür gökteki nücüm Lanetli sözleri saçamıyorum. Mustafa Hoşoğlu |
Beni bana sorma, değilim bende
İzlerim silindi, kayboldum sende
Kanadım kırdın yar, uçamıyorum."
Şiirin özüne demir atan kıt'a da soluklanıp, tebriklerimi sunuyor saygıyla selamlıyorum.