İYİ DEĞİLİM ARTIK

konuşacak hiçbir şey kalmadı artık
fotoğrafının bile yüzü asık
saç telinin can güvenliği tehlikede
ve ne yazık
zehirde yok yüzüğümde
dön artık

acıyı rehin bıraktın gözlerime
sokaklara caddelere çıkamam artık
gözlerinden başka silahın yok
beni kurşunlara ver beni iplere
istesem de yaşayamam artık

iyi değilim sevgilim
iyi değilim artık
kaç yıl geçti ama aklımdasın hala
ne olur git benden artık

bu gece öyle içime işledi ki yalnızlık
unutamıyorum
unutamamak en büyük hastalık
biliyorum her gece ölüyorum
ölümün hiç tadı yok artık

oysa biz cebimizde ki son parayı
mendil satan çocuklara bağışlardık
ve biz gökyüzüne
uçurtmasını salan çocuklardık
biz hep dua eder
ve ölülere veda ederken alkışlamazdık
şimdi ben bu koca dünyada
yapayalnız bir ünlemim artık

elini tenini nefesini
ben seni hiç unutamam artık
bir gidiş gittin ki
yalnızca kupkuru bir ALLAH a ısmarladık
hani yıldızlar şahitti
hani kaymıyorlar artık
yaşamla ölüm arasında
boğazıma kadar acıya battım artık
söndür
söndür ışıkları artık
iyi değilim sevgilim
iyi değilim artık

dün bir yaya geçidinin iki ayrı ucunda karşılaştık
içimize terk ettik birbirimizi
gözlerimiz boşuna aramasın
ve kimse gökyüzüne başını kaldırıp umutla bakmasın
yağmur siliyor yerden izimizi
sonunda bitti o pembe dizi
dün bizi kaybettik artık

kimseye soramam
buralarda duramam
ben sensiz uyuyamam
uyursam uyanamam artık

iyi değilim sevgilim
iyi değilim artık
solgun yorgun bir gül düşerken elimden
giden son yolcusun virane gönlümden
sevdiğim her şeyi aldın elimden
bir daha kimseyi sevemem artık

veda ettin sessizce
beni sessizliğe terk ettin artık
söyle
söylediği kadar sevmiyor hiç kimse artık
siyahı sevdiğimi anladım sen gidince
bu gece buğulu camlara ismin düşünce
gözyaşlarının niye yaratıldığını anladım artık
seni kaybettim
kara kaplıya seni kaydettim artık

iyi değilim sevgilim
iyi değilim artık
gözlerin karanlıkta sinsi bir bıçak
gözlerin karanlıkta bir orman yangını
sensiz olmak hiç olmamak artık

sonbaharın son yaprağı düşüyor
sen benim içimde hiç sonlandıramadığım bir sonsun artık

gittin
kime baksam sana benziyor
yerin dolmuyor artık

gittin
aynaya hiç bakmıyor
öyle üstüme özenmiyorum artık

gittin
kırıldı kalbim
hiçbir şey kalmadı kırılmadık

gittin
resmine ne diyeceğim
güllerle kim konuşur artık

gittin
o son sözlerin
söz müydü artık

gittin
unutma beni unutama
mahşer sireni çalıyor artık

batık bir gemiymiş yalnızlık
zincirliyorum karanlığa ayaklarımı
gölgemin de omzuna yaslandım birazcık
içime kapanışım apaçık
dalıp giden gözlerle yeniden arıyorum adımı
bir cigara da yaktım mı
nasip olmaz herkese böyle bahtiyarlık

şimdi mevsim aralık
ismin kazılı banklar üstünde uyku tutmuyor karanlıkları
yalnız bırakmıyor yalnızlık
dudakların mor
gözlerim yaşamıyor artık
gülüm
ölümüm büyüyor artık

iyi değilim sevgilim
iyi değilim artık

sen ellere gelin
daha demin haber aldık
benim senim değilsin artık

artık sen varsın
ben varım
biz yokuz artık

yürürken yakın
bakınca çok uzaksın artık

seni sevmek için
sana ihtiyacım yok artık

her şeyi silip gittin
her şey iki paralık

dayan kalbim
kalbim dayan
sona yaklaştık

ne yaşam bu
bu ne ölüm
gülüm
öyle bir yoldayız artık

sana gelince
sana gelinmez artık

sen sen ol
ben ben olamıyorum artık

iyi değilim sevgilim
iyi değilim artık

Turgut Sakin