Bu şiirde sessizliğin derinliklerine inilmiş gibi bir atmosfer var. Şair, duygularını ifade etmede dilin yetersizliğini ve sessizliğin içindeki anlamı vurguluyor. Sözcüklerin kifayetsiz kaldığı, duyguların derinliğinin sessizliğin içinde kaybolduğu bir tablo çiziliyor.

Sessizlik, şairin içsel çatışmalarını, duygusal fırtınalarını anlamlandırmada bir araç olarak kullanılmış gibi görünüyor. Bakışlarda gizlenmiş duygular, sözcükler aracılığıyla ifade edilemiyor ve şair susturulmuş gibi hissediyor. Bu sessizlik, içindeki çığlıkları ve anlatılamayanları barındıran bir hikayenin parçası haline geliyor.

Şiirde, hayatın sadece sesli ifadelerle değil, sessizce yaşanan anlamlarla da dolu olduğu düşüncesi ön plana çıkıyor. Şiirin sonunda, sessizliğin içinde kaybolmuş olmanın bir çeşit derinliği ve anlamı taşıdığı hissi uyandırılıyor. Bu şiir, sessizliğin içindeki karmaşıklığı ve gizemi başarılı bir şekilde yansıyor.

Yine sustum, sessizlik içinde kayboldum,
Duygularım kelimelere sığmadı, suskunum.
Gönlümde fırtınalar kopuyor sessizce,
Anlatamadım, yine sessizliğe gömüldüm.

Gözlerimdeki anlamı anlamadın belki,
Sözcükler yetmedi, yine sessizliği seçtim.
Bir bakışta anlaşılan duygularım var,
Ama yine de dilimdeki kilit açılmıyor.

Belki de hayat, sessizce yaşanan anlamlardır,
Söylenmeyen, hissedilen duygular vardır.
Yine sustum, kalbimdeki çığlıklarla,
Sessizce anlatılan bir hikayede kayboldum.

Bakışlarımda gizli, anlatamadığım ne var,
Sözlerim yetmiyor, duygularım bir nefes kadar.
Sessizliğin içinde kaybolmuşum yine,
Belki de anlamışsındır, belki de sadece benim.

Sükûtu seçtim çünkü bazen susmak iyidir,
Dilimdeki kelimeler yetmez anlatmaya bir şeyi.
Sonsuz bir sessizlik içinde gizli derinlik,
Gözlerimden anla, dilimde değil kalbimde söz.

Rüzgâr suskunluğumu çalar, dağlar dinler belki,
Ama içimde fırtınalar kopar, hiçbir dil anlatamaz.
Yine sustum, gönlümdeki sırları sakladım,
Belki de sessizliğin içinde bulabilirsin beni.

FİLİSTİN MÜCADELESİ

Fakat dünyanın bir köşesinde,
Bir başka sessizlik var şu an.
Filistin topraklarında yankılanan çığlık,
Göğsümüze saplanan bir hançer gibi.
Toprağın altında yatan kardeşlerimiz,
Suskunluğumuzun derinliğinde yatıyor.
Bir tarafta sessizce kaybolan ben,
Diğer tarafta haykıran bir millet.
Sesimizi duyabiliyor musunuz?
Gözlerimizdeki sessiz çığlık,
Sessizliğimizin içinde inliyor.
Bunlar SESSİZ kalacağımız anlamında değil...

A.N.Alperen