İncedenGünün birinde herkes Kendi yıldızını bulabilsin diye mi parlaktır yıldızlar Bir çiçeği büyüten sevgi İnsanı değiştirmez mi sanıyorsun Yemin ederim Göründüğüm kadar güçlü değilim Sarılsanız Sabaha kadar ağalarım Beklemek Eksiltirmiş insanı O gemi buraya gelmeli Gri gökyüzüne her bakışımda Yüreğimi bir kasvet kaplıyor Başkalarını kendimi tanıdığım gibi Tanımayı ne çok isterdim Korkularımızla öldürüyoruz zamanı Yüzünü unuttuğum birinin Sesini duyuyor Sesini unuttuğum birinin Yüzünü görüyorum Hayat beni bir şekilde sıkıştırıyor Kimse özünün Bir yalanın kölesi olmasını istemez Takıntıları bırakıp mutlu olmaya bak Kimse seni Canla başla mutlu etmek için uğraşmayacak Mutluluğun bir tarifi yok Zaten mutluluk anlatılmak için değil Yaşanmak içindir İnsan Evvelce kaybettiğini bulmuş gibi olur Güveni bir kere içinde hissedersin Az insan tanı Çokluk hep yorucu Senin en iyi halini herkes sever Neden kendimize işkence ederiz Ziyanı yok Yalnız geldik Yalnız gideceğiz Peki ya kalbinin söylediğini Aklının yalanlaması Ruhumun Diğer yarısıyla tanışmadım henüz Kayıp ettiklerim Beni var eden şeyler oldular Ümitsiz birini gören herkes cesur kesilir İyi oynayanların dünyasında Dekorun bir parçasıyım Üzmeyen tamir etmeye de uğraşmaz Asıl ben senin çabasız lığına kırgınım Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığım Kendi halimde çayımı kahvemi içiyorum Gökyüzüne bir not bırakıyorum. İNCEDEN . _______Yeryüzündekileri affetmeyeceğim... Semra EROĞLU Şiirleri sevdiren kadın |
Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığım
Kendi halimde çayımı kahvemi içiyorum
Gökyüzüne bir not bırakıyorum inceden
Yeryüzündekileri affetmeyeceğim
Cevap bu cümle sanırım.
Mücadele tek başına yapılmıyor...
Kalbinize mukabil bir kalp dilerim.
Sevgiyle kalın.