ÇARESİZ AŞKLARIN SON BULACAĞI BİR DÜNYA İSTİYORUM ARTIK!
Yalnızlığın o, küf kokan, kayip mahzenlerin de!
Ciğerim verem oldu! Bedenim kavruldu, aşkın sönmemiş közünde! Acı çekmek var sevdanın özün de! Seven insanın yalan olmaz sözünde! Onun için... Sen sevda acısını, bilemezsin! Çünkü! Bıçak sırtı kederde aşkı yaşamadın! Benim gibi, sevda denizinde! Hiç çaresiz kalmadın! Aşk ateşinin üzerine, umudunu, derman diye örtmedin! Sevdanın korlarını, şifa diye sarılmadın! Hüzün çıkmazlarından boşluklara düşerken... Tutunacak bir el! Bir dal arayışına girmedin! Aşkın uçurumunda yârdan imdat beklerken, Bin parçaya bölünüp, toprağa dağılmadın. Dinçer Dayı |