Mahzun gözlerini dikmiş tavana
Doktorlar ard arda gelip giderler
Muayene yapıp, sükutla ona
Yapılacak bir şey kalmadı derler

Hastane, bir başka hüzün gam kokar
Hastalar bir yandan bir yana akar
Yavrusu çaresiz anneye bakar
An be an sönmekte gözünde ferler

Ruhumda tarifsiz müthiş fırtına
"Ölüm ne demektir?" Soruyor bana
Bet beniz sararmış, solgun alnına
Çöreklenmiş gibi sonsuz kederler

Öksüzdü garibim, gün görmedi hiç
Damı delik deşik evleri kerpiç
Gülmedi hiç yüzü tatmadı sevinç
Bir türlü garibi salmadı şerler.

Kahreden bir korku, afakı sarar
Hırıltısı yer yer sükutu yarar
Gözleri meçhulde bir şeyler arar
Sanki ürpermekte semalar, yerler

Hırıltılar biter, soluğu salar
Zavallı sonsuz bir uykuya dalar
Ruhumu derinden alevler sarar
Gözümüz kan ağlar, yürekler terler.

Bayram Ali Bülbül