YUSUF AĞAMOturmuştun yere, Düşünüp duruyordun, Hep bir elinde çöp, Yeri kurcalıyordun. Başını dirseğine, Dayamış duruyordun, Seni hep o merdiven, Başında buluyordum. Yüzün hep sapsarı, Zaten de simsiyahtı, Bir küçücük çocuktum; “Acep güneş mi yaktı?..” Anladım ki sonradan, Çaresiz hastalıktı. Karalı Yusuf Ağam, Kara toprağa yattı. Eşrefî çok ağlattı. EKREM GÜRER (1977 YOZGAT) |
*** YUSUF AĞAM *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...