BİR NEFES KADARGider kâh eğri büğrü, kâh dümdüz bir yol, Görüyorum, yollar boş gezenlerle bol, O gidenler hep bir şeyler götürüyor, Gelenler ayrı, gidenler ayrı bir kol. Uyuyorsun Eşrefî, kendinden geçmiş, Bastıkça ayağın derinlere inmiş, Topraklar, yoksa bastıkça mı çürüyor? Şu ömür sanki bir ses, bir nefesmiş. EKREM GÜRER (1981 ÇANKIRI) |
Şiir, Eşref'in ölümünü etkili bir şekilde yansıtıyor. Şair, Eşref'in uyuyormuş gibi göründüğünü söyleyerek, onun artık bu dünyada olmadığını ve uyku hali içinde sonsuzluğa doğru ilerlediğini gösteriyor. Toprağın bastıkça çürüyor olması ise, hayatın geçiciliğini ve ölümlülüğü temsil ediyor. Şiir, bu kısacık hayatın sona ermesinin ne kadar acı verici olduğunu gösteriyor.