EMMİ (II)
Kuruldu düzen getir götür gelde akıl yetir
Sen gidince karnını doyuramaz oldu tekir Su içmek için çeşmeye koyduğun kevgir Yuvarlanıp kırılıverdi emmi. Bir tavuğun vardı kuluçkada yatarken Tilki gelmiş tavukla göz göze bakarken Öldüler, hoyuklunun köpeğinden kaçarken Koca bir taş düştü yuvaya emmi. Derenin yörebinden kayaları oyarak Kimi yerine bent kimi yerine oluk koyarak İplik iplik akan suları topluyarak Yaptığın arktan su gelmez oldu emmi. Kimse yemiyor diktiğin asmada koruktan Kurt kuş korkmaz olmuş gayrı hoyuktan Çıkıpta etrafı seyrettiğin doruktan Kaval çalıp bakmaz oldular emmi. Unutmadık seni, gelip giderken bir hızla Çoban bulamaz olduk sürülere paramızla Karanlıkta ışık göremez olduk çıramızla Seni arar olduk gayrı emmi. Selam verirdik gelip geçerken size Hasret kaldık eğrilip dürülen söze Harlanıp yanarken ateş, tıs tıs köze Mısır atışını özler olduk emmi. Sen gidince ötmez oldu getirdiğin ferik Ekşi oluyor yetmiyor yörebe diktiğin erik Filiz vermiyor fidan olsun dediğin çelik Gayretini heybetini özler olduk emmi. Senin siyeçdeki çalıçırpıyı biryana attılar Taşını toprağını bir bir ayırttılar Senin topal eşeği bir tüccara sattılar Bostanların şimdi yeşermez oldu emmi. Konu komşu toplanıp bir karar aldılar Bostanlığa küçük bir mescit yaptılar Kapısına adını tabela yapıp astılar Seni unutmayıp yaşatmak için emmi. Adını hayırla yadetmek için tüm bunlar Unutulmaz hiçbir zaman iyi huylar Toplanıp mescidi açarken tüm köylüler Bir de sana hayır dua ettiler emmi. Duran DOĞAN |
*** EMMİ (II) *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...