Sana Varmak
Bu koca şehrin yıldızlara perde tüm ışıklarını, birbirine küsmüş sırt sırta beton yığınlarını, sürekli koşturan zavallı insanlarını bırakarak ardımda; bitmek bilmeyen ıssız yollardan, karanlık yollardan, tekinsiz patikalardan, ayaklarım kanayarak, nefesim daralarak, dinip dinlenmeden, durup eğlenmeden, gözümde yaşlar, soluğuma boncuk gibi dizilmiş hıçkırıklarla, su alan bir sandal gibi yaratarak umudu feda ettiklerimden, varmak isterdim sana...
Elinden su değil, elin su Yüzünden ışık değil, yüzün ışık Sesinden şarkı değil, sesin şarkı... Sonrası ne kan, ne soluk, ne gözyaşı... Sonrası su, ışık ve şarkı... Hazan Ayaz 🍂 |
*** SANA VARMAK *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...