ZORDUR EVLAT ACISIÖlene dek dinmez evlat acısı, Ateşin yaktığı düştüğü yerdir… Çöker anne baba kardeş bacısı, Toprağa gömdüğün candır ciğerdir… Tam elli yıl önce Mehmet’im gitti, Fakülte bitmeden bir ömür bitti, Yirmi bir yaşında babayiğitti, Mezarı evimiz gamdır kederdir… Felç oldu acıdan yıkıldı annem, Birden çöktü babam dağıldı hanem, On yedi yaşında kavruldu sinem, Mehmet’le biz öldük canlar hederdir… Ölüm kolay değil bilmiyor saflar, Acıyı dindirmez cilalı laflar, Taştır tuzu kuru yoktur insaflar, Evlatla ölenler anne pederdir… Cantekin der; çektim acıyı tattım, Ölümle uyandım ölümle yattım, Kanlı gözyaşımı içime attım, Kimseler çekmesin kanlı kaderdir… 17 MAYIS 1948 - KÂHTA 19 EYLÜL 1969 - İSTANBUL |