Kağıt ve Kalem

Bazen coşar eğlenir, karışır bir zılgıta,
Bazen ahbaplık eder zikri bozuk ağıta,
Mısralar ilmek ilmek nakşoluyor kağıda,
Kağıt tuvalı olmuş şiir yazan kalem in.

İlham perisi gelir durmaz bir şeyler yazar,
Mısra sinmez içine hemen fevkini çizer,
Emrine amadedir ne derse onu yazar,
Kalem sırdaşı olmuş şair denen alemin.

Tökezleyip düşeni tekmeleyen çok diyor,
Madem gariban doğdu ona müstahak diyor,
Afaki konuşmanın bir anlamı yok diyor,
Söz öze dokunmazsa edilen her kelamın.

Tav olur sevdasına kapılır bir güzele,
Canını acıtıyor onsuz bir nefes bile,
Dert yanar bir çiçeğe bazen serin bir yele,
Bir başka anlamı var yardan gelen selamın.

Yağmur olur gözlerde bir dereye karışır,
Yıldız olur semaya bulutlarla oynaşır,
Konar bir gül dalına bülbül ile yarışır,
Dram ile süslenir her faslı o kemanın

Başkaldırır töreye geleneğe bulaşır,
Cüssesine bakmadan zorba ile uğraşır,
Topukları okşayan çimenlerde dolaşır,
Belli olmaz rotası hiçbir zaman kadem in.

Böyle gelmiştir ama asla böyle gitmesin,
Zülumkarın gazabı mazlumu incitmesin,
Altay’ın tek derdi var hoş muhabbet bitmesin,
Sıkalım ümüğünü uğursuz her allemin.

Cevdet Altay……..24.09.2023