Çak Köklerini ToprağaGözlerim dalıp dalıp giderken Baş kaldırır haşarı bir çocuk Delidolu sevdalı mı sevdalı Asi çıkmışsa bir adı Yazılsın dolu dolu sayfalarca Bak yüreklim bakta gör Başımda kavak yelleri esmiyor Esmiyor artık Benmi ihtiyarladım yoksa Yoksa zamanmı yordu İnsan kocar ama gönülü kocamazmış Benim gönlüm hala onsekizinde Ne aşınmış demire benzer Ne suyunu almamış ham çeliğe Bu yüzden demem oki Gün ağamadan sar sinene Hadi daha sabaha çok var Nabızım yükselsin tenim titresin Doruklarda esen dağ yelleri gibi Öyle gezin ki iç arenalarımda Sarsılsın gecenin karanlığı Gün doğsun yıldızlar sönsün Yüzün yüzüme bakarken Bilinmeyen yönlerimi keşfet Bana aşkı bana sevmeyi öğret Tut ellerimden tut ki Dumansız bir baş ocakta aş Gönlde yıllarca sırdaş olsun Şimdi ha desen debremler olacak Yer yarılacak tufanlar kopacak Kirpik uçları çiğ dökecek Uçurumun ucu sevda pınarı Salkım söğüt gibi eğme başını Çak köklerini toprağa çak ki Kurak mesimler bile filizlensin Salim Erben |