Dedim ( söz meclisten dışarı )Sözüm şol meclisten dışarı elbet Kıssadan hisseyi irfâna dedim Üstüne alanlar olursa şayet Bir ona bir bana bir yana dedim Ağızdan zamansız çözülen söze Makamdan güçlenip oynayan göze Haksız karşısında titreyen dize İnsandan habersiz insana dedim Sırrı sır bilmeyip aktaran zâta Yeşilden habersiz kırmızı ota Velhâsılı kelâm mükevvenâta Mizbândan habersiz mihmâna dedim Teşhisi hatalı yanlı hekime Kararı nefsâni olan hakime Halkına zulmeden kim varsa kime Çıkardan beslenen ruhbana dedim İnsan fıtratını bozan gürûha Medyada dillenen isterik ruha Özünden habersiz teşhirci şuha Şu köşede gülen şeytana dedim Hormonlu ürünü satan esnafa Her zamda markete yığılan safa Kahvede bakanlık dağıtan lafa Giydikleri renksiz mintana dedim Edebi ahâkı bozan arsıza Çalışmadan yiyen cümle hırsıza Zekât ve fitreyle doyan nûrsuza İçindeki sahte imana dedim Kalemden habersiz kelâmsızlara Dostunu görünce selamsızlara Vatandan habersiz o gâmsızlara Onları taşıyan divana dedim Gençlik kıymetini bilmeyen gence Ufaktan iğneyi batırdım ince Yaşından habersiz şıpsevdi gonca Yetmişinde azan civâna dedim Bayraktan habersiz ülküsüzlere İhaneti seven ülkesizlere Bil cümle kem göze suni güzlere Beyni değil cebi şişmana dedim Milleti bölmeyi seven sürüye Aslı Türk olmayan fitne çeriye Tefekkürle bakıp biraz geriye Eyvah eyvah diyen pişmana dedim Çal çırpla yapılan bozuk yapıya Rüşvetle açılan cümle kapıya Çimentosu eksik ev ve köprüye İçimizde gezen düşmana dedim Hâl-i pür melâli yazdım iyice Kimde gidiyorsa koy gitsin güce İtibârsız kaldı kafiye hece Hamken piştim diyen sultana dedim Hey Makberî anla gayretin boşa Yazdıkça zannetme gidiyor hoşa Ya devlet başadır ya kuzgun leşe Bizi bir et diye Sübhân’a dedim __________Makberî |