ALDIRMA SEN!..
Mor renkleri çok seversin, vazgeçilmezin bilirim
Benden uzak topraklara diktiğin Leylaklar rüyalarından hiç uzak kalmadı Menekşeleri göz ardı edersin Kıskançlığın tavan yaptığında solarsın gül gibi Saksında gözün gibi koruduğun Küskün lavantan hâlâ açmadı sevgini verdiğin halde Derdi nedir bilmem ama, Her sabah can öpücüğü kondursan Dudağıma kondurduğun can suyu öpücüklerinden Sevildiğini anlar, Belkim barışır özlem dolu yaralı gönlünle Bir bakarsın eylül sabahı mor gülücüklerini sunar.. Hatırlasana sana olan ölümcül düşkünlüğümü Gözlerinden inecekse yağmur yüklü yaşlar Deniz mavisine uzanacaksa kulaçların Bil ki; seni seyrediyor olacağım gökyüzünden Aşılması zor dağları düz edeceğim senin uğruna Biran önce kollarına eylül sevdasını bırakacağım Sımsıcacık öpücüklerimle... Hangi iblis kelepçe vurmuşsa bize Büyülerle düşüp kalkan nuskacı çakallar üfürse de Derin sulardan akıp gidecek yazılanlar Yalnızlığı mahkum ettiğin akşamların Yeniden ışıyacak yıldız yıldız... Üşümüş kalbine meltem olup eseceğim her gece Kuruyan siyah, mavi güller açacak gül yüzünde Aldırma hayatın kaderimize attığı uğursuz çiziklere Unut gitsin yaşanmışlıkları uzatmadan... Bak gözlerime; biz hangi dünyanın insanıyız iki yürek Sevdaya iman etmişler ne demiş ’’İki gönül bir olunca samanlık seyran olur’’ Ağlamalar, sızlanmalar enkaza çevirdi Bırak da, bizde yaşayalım samanlıkta seyranı doyasıya Aldırma içi boşaltılmış lâflara Dopdolu hayat bizi beklerken Kaf dağı ardında... Zafer Direniş .. |
*** ALDIRMA SEN!.. *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...