Kişi kendisiymiş
Meğer
Öğrenmek; ölene kadar önemli çök önemli bir haslet bu önemi ihmâl eden seçkin insan olamaz. Olamaz dediysem var elbet bir bildiğim hâlini giyinmişim öğrenmenin adımla müsemma!.. İsim müsammayı çeker sesinin dokunuşuyla telaşına aldırış etmeden derli toplu vaziyette.. Vaziyet apaçık aşerir hakikatlı bilgiye dikkat kesilmek gerek ilgiye bir ara biraraya gelerek... Gelerek iki yakadan adım sanım gibi ilim-bilim iki kanada amâde dilim tesirli bir biçimde Biçim o biçim tesirli çünkü altyapısı tefsirli ekmek ve sudan ibaret değil sadece yaşamak! Yaşamak yaş almak özünde sevgi var esas asıl bilmem ki daha nasıl anlatayım nesini... Nesini derken nesini? yitirme aklın adresini bu kadar çaba-gayret niçin? elbet Arif olmak için Arif olmak adına ki, Gümüşhanlı’yım Şinasi öğrenmenin aşinası benmişim meğer. |
*** KİŞİ KENDİSİYMİŞ *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...