HASRET YAĞMURLARIKaranlık gecenin koynunda Anılarınla yaşarken Boynunu bükmüş umutlarımı Batan güneşle ellerimle öldürüp Her sabah yeniden can veriyorum Umutla gülümsüyor... Takıp maskemi yeni güne başlıyorum İçimden akıp giden onca yaşla Islanıyor gözlerim Kimseler görmeden siliyorum Yokluğunun hasret yağmurlarında yıkanıp Geri dönmeni diliyorum ... Son nefesimi verip de girmeden kara toprağa Bitmeyecek ne sevdam Nede umudum bil sana... Şeniz Aksahinler |