TANRI MI AĞLIYORDU ?...Bir yorgun gemiyle Azgın dalgaları yudum yudum içip, Bunca ayrılıktan sonra, Sana kavuşmaya geldim... Sabahın ilk ışıkları altında Demir attı gemi Yaşadığın şehrin limanına... Parke taşlarla süslenmiş yolların İnce, uzun kaldırımlarında Hayallerle dolaştım Kolay değildi bunca ayrılıktan sonra Maziye sünger çekmek Acaba diyordum, Nasıl karşılayacak beni? Yoksa tanımadığını mı söyleyecek... Adresin: Bahçesi tahta parmaklıklı Tek katlı şirin bir eve ulaştırdı beni. Derinden bir nefes çektim kalbime Bahçedeki güllerden daha güzeldi kokun. Pancurun arkasında bir gölge Durakaldım öylece... Hafiften kapını yokladım Bir ses "Kim o" dedi "Aç" diyemedim kapını Sözcükler boğazımda düğüm düğüm oldu "Niye geldin yoksul dedi "Bu defter çoktan kapandı, Davul bile dengi gengine çalar" Ve kapı yüzüme kapandı. Bir Tanrı misafiri deyip aralamadın kapını Aç değildim susuz değildim. Bir çift sözün Ekmeğe, Bir tebessümün bedel olurdu Aldığım nefese Bakmadın Seni bu yaralı yürekle taşıyan yorgun gözlerime Görmemezlikten geldin gözyaşlarımı Gökteki yıldızlar Gecenin aydınlığı mehtap Koskoca deniz kucak açtı bana Sahilde balıkçı tekneleri Doğanın mayası toprak ana Şu sevmediğin martılar bile ikramda bulundu bana Sense taş kesilmiş yüreğinle Hor baktın şu garibin aşkına... Artık kalmak istemiyorum bu şehirde Yorgun adımlarım Sahile ulaştırdı beni Aşıklara baktım kıskanarak Ve bir rüzgar esti hoyratça yönünden Şimşekler çaktı Bir gök gürlemesi koptu delice Tanrım, Neydi bu zamansız gelen yağmur? Alabora oldu balıkçı tekneleri Aşıklar bilmem nereye kayboldu? Ah, yoksa bu halime TANRI MI AĞLIYORDU?... Emin Barut______Şiir 1983 İZMİR |