BOŞUNA ( 1000. )
Aşkından neler geldi garip başıma
Söyleyemem kimseye sormasınlar boşuna Gönlümün köşküne koymuştum seni Bir türlü uyuşmadı bu aşk gönlünde Bir hüzündür bana senden kalan Hiç mi acıtmıyor benim yokluğum Bir çok bahaneler bir çok sebepler Bir nebze de olsa dinmiyor acım Ateşten gömlekler giydim her gece Doluyor hasretin ciğerlerime Bilmem ki bitecek mi çektiğim çile Bir daha mı sakın çıkma karşıma Siyaha bürünür sonsuz ufuklar Her sabah yeniden doğar umutlar İsterdim ki gönlüme sen doğmalısın Her gecem böyle hüsranla biter Fatma Ayten Özgün |