Ayaz gecelerin dertli bağında
Fezaya yükselen sevda çağında
Yokluğa bürünen hasret dağında
Bedenini karaçalı sarmasın
Gönül çiçeğine dal eyle beni

Kara gözlerinde gördüydüm hüzün
Diline yakışır sevdiğim sözün
Ayaz gecelerde düşlerde yüzün
Gafletli düşünce seni yormasın
Gönül deryasında gül eyle beni

Gülen yüzünde ki güller açmaz mı?
Bakışlarındaki kinin geçmez mi?
Gönlün sevdasında beni seçmez mi?
Çok çektirdin sırlı küpte sır mısın?
Aşkın deryasında kul eyle beni

Gafletli yüreğimin kimsesizi
Demlenmiş seherde sitemli sözü
Söndüremez serin sularda közü
Yüreğimi dağlayan, yanan kor musun?
Mevla derğahında yol eyle beni

Başa bela onmaz ki kara sevda
Yanmış gönlün buruk durmaz sılada
Muhannetin sözü olmaz davada
Aşkla canında can oldum der misin?
Yarenler omzuna şal eyle beni

Özümde elendim dertlerim yordu
Niyaz eden gul’e bülbül de sordu
Aşkları hep acı kırağı vurdu
Dar günümde yar olmayan, var mısın?
Gönül deryasında göl eyle beni

Hürigül’üm dertte kalsa da başın
Kimselere deme ha var sırdaşım
Dalgalanıp coşar kör ağlayışım
Can cesette iki büklüm yar mısın?
Gönül deryasında zul eyle beni.mlk/T.C Kültür ve Turizm Bkn. Halk Şairi

zul: eş,denk,beraber,benzer