Belki bir gün sevgilm
Gecenin karanlığı kamburlaştırmıştı ruhumu
zaten gündüzünde pek hayrı dokunmazdı bana o sümüklü gözyaşlarım geceye çağlardı anti parantez senin için ve her gün sen diye biterken kamburlu sevdamla uyanırdım geceleri alabildiğince göz yaşlarımla sabaha beddua ederdim ve gece yine sen bak kalbim ağrıyor sevgilim artık kaldıramıyorum sen iyi gelmiyorsun yokluğun iyi gelmiyor ve düşlerimi pazarlıyorum başka insanların hayallerine senin sevgin benim kamburum aşk ölümsüz ruhum özgür belki bir gün sevgilim belki bir gün |