HASTANE GÜNLERİM
Hastane odasında bekliyorum sabahı
Ara sıra depreşen, sızımla baş başayım İçime kilitledim dilimdeki eyvahı Bir türlü son bulmayan, gazımla baş başayım Hayat yaşam ve ölüm, kıldan ince bir eşik Bir iyiyim bir kötü neşe hüzün birleşik Kurbanlık koça döndüm her yanım delik deşik Yaramı sarmalayan, bezimle baş başayım Her gün başka noktadan yol açıldı damara Ateşim iner çıkar sanki döndü kumara Hastalık sebebiyle hizmetim on numara Birkaç günlük olsa da, nazımla baş başayım Dört duvar çevreledi adeta hayatımı Özlemler depreşiyor akşam güneş batımı Yirmi günlük saç sakal kapladı suratımı Yepyeni imajımla, tarzımla baş başayım Bir yerleri deldiler, her tahlilde ölçümde Kirden pastan nerdeyse bit türedi saçımda Nihayet eve geldik sağ salim bir biçimde Biricik eşim oğlum, kızımla baş başayım ŞENTÜRK DURSUN |
Ne kadar bakım görürsen gör ev gibi olmuyor hiçbir yer