HÜZNÜM ( 997.)
Doğan güne bakıp ta aldanmayasın
Yarınlar ne getirir hiç bilemezsin Ne aradın ne sordun rahat mıdır vicdanın Bilmiyorsun nasıl geçti sensiz yıllarım Bu gönlüm sana ezelinden yaralı Bu kadar da olur mu insan bahtı karalı Aşka saygın mı bitti bu ayrılık nedendi Yoksa sevgin mi bitti nasıl da anlamadım Fırtına boran her yer oldu toz duman Ben de nihayet etten kemikten bir can Yaşlandım artık tutmaz dizlerim Küle döndü yanan ateşim ve közlerim Yitik düşlerimin sahibiyim ben Bu büyük dünya dar gelir bana Yıllarca gülmeyi unuttu yüzüm Kara bahtım söyle ne zaman biter hüznüm Ayten Özgün |