Öz ve öz
Merhaba tanıştırayım
Bendeniz her nefyetme şiire mezarım Hülyaya dalmadığımda, veyahut ona kaçmak zorunda kalmadığımda Bitmeyen bir öfke ve bitmeyen bir mutsuzluğun ifadesi olarak yaşarım. Kelime seçimimin kusuruna bakın, zira Yaşamak beni hep teğet geçer ben “var kalırım “ Bir kere zaten var “olmuşum” bir daha beceremem diye Mümkün mertebe eldekini korumaya çalışırım Seyirciler arasından bir soru -Peki bu hayat daha ne kadar böyle sürer? Cevabım ise basit: Salı akşamları hayat hakkında düşünmem. Zaten bana soru sormak için yaklaşacak kadar delirmiş bir insan yoktur Ama bazen gerçekten düşünüyorum Ne kadar daha devam eder bu serbest düşüş diye Sonra yine basit bir cevap veriyorum: Salı akşamları şiirlere manalı sonlar yazmam ben. |
gönlünüze sağlıklar diliyorum.
tebrikler ve saygılarımla...