Yorgunum..
Yorgunum çok yorgunum
Öyle yorgun halsizim ki Ayakta duracak mecalim kalmadı Umutsuzluk öyle sarmış ki etrafımızı Hayal kuracak takatım yok artık.. Umutlar tükendi, yolun sonundayım artık Tutunacak ne bir dalım kaldı Nede sığınacak bir kapı Kader öyle örmüş ki ağlarını, Kırdı yine kolumu kanadımı Yolun sonundayım artık Yüreğim çıkmaz bir darda Düşmüşüm bir çukura Bilmem çıkarmıyım yarına.. Yorgunum öyle yorgun kırgınım ki Her geçen gün biraz daha azalıyor canım Her giden biraz aldı benden Kimi umutlarımızi hayallerimizi yıktı Kimi yaşama olan hevesimizi Kime güvendiysek sırtımızdan vurdu Kime inandıysak sonu hüsran oldu Neye dokunduysak külleri elimizde kaldı Artık dayanacak mecalim kalmadı.. Hayatın o acımasız omurgasını çok gördüm ben İhanetin o çirkin yüzüyle çok yüzleştim Her gelen bir şeyler kopardı gitti benden Artık vurdum duymaz gibiyim Ruhum bedenimi terk edeli Yaşayan canlı bir ceset gibiyim.. Halil Büyükler Kayıt Tarihi : 3.9.2023 11:44:00 |
Yaşayan canlı bir ceset gibiyim..." Bu güzel dizeleri ve değerli şairini tebrik ediyor esenlikler diliyorum. Şiirin finali, her şeyi özetler gibiydi, insanları bu hale getiren yine başka insanlardır.
Hele hele günümüzde insanlar çok bencil ve acımasız oldu, gücü erki eline geçirenler diğerlerini adeta hayatından bezdiriyor aynen şiirde olduğu gibi şiirde duygusal anlamda ama olsun sonuç aynı insana hayatı yaşayamaz hale sokuyorlar o duruma gelindi gibi, tebrik ediyor esenlikler diliyor kalemin daim ilhamınız bol olsun diyorum.