İNSAN NEFES ALMAYI UNUTABİLİR Mİ ?Kıpır kıpırdı deniz, işveliyordu Dalgalar kaldırıma tırmanyordu Kordon boyu tuzlu zerrelerle ıslaktı Caddeden araba seli akıyordu Arada, eşkin atların çektiği Tek kük süslü faytonlarda Yanık tenli turistler Durmacasına gülüyordu Birahaneler dışarıya taşmıştı Çok camlı yapıların geniş balkonlarına Neşeli insanlar tünemişti Her şey bir çok şeyle doluydu Oysa ben nasılda boştum Nasılda sensizdim. Devasa bira bardaklarının Sarı gölgesine sinmiştim İnsan sesleri araba kornaları Ve bu çılgın martılar Kulaklarıma konuyordu Yüreğim damla damla eriyordu İçimde bir gemi sessizce batıyordu... Emin Barut___ 1983 İZMİR |