Adı Eylüldü
Adı Eylüldü
Ansızın beni yarı yolda bırakıp giden, Güneşimi çalıp karanlığa atıveren, Uçurum diplerine yaklaştıran, Umutsuzluk fidanlarını yüreğime ekiveren, Arkamdan vuran kahpe kurşunun adıydı… Adı Eylüldü Çölde susuzlukla sınava alan, Büyümeyen yüreğimi yalnızlığa bırakan, Aniden esen bir rüzgar gibi esen, Anlamı olmayan yoksunlukları bana bırakan, Yapayalnız şekilde beni benden alıveren, Sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüğüm bir zaman, Adı Eylül’dü, Hazandı, Hüzün kokuveren, Kandil ucunda umut yanan, Kapkara ışığı olan, Yaz sonrası, hicran ertesi Yüreğimin susuz kalmış örtüsü Gözyaşımın sesine ses olan segahın adı… Adı Eylüldü İçimde yedi uyuyanlar bırakıveren, Yüreğim dağılışı, Yüreğimin kırgın hali Ellerimde sahipsiz şiirleri bırakan… |