BİR ZAMANLAR
hangi çığlığımızdı ?
sokaklarda cirit attığımız ve hangi bahtsızlığımızdı ? her attığımız oltada yemi kaptırdığımız ıssız uçurumlarda kim savuruyordu denize taşları ? ve kim kısıtlıyordu bakışları ? gövermiş dünya bahçelerinde kim öpüyordu çiğ tutan yaprakları ? kırık bir yürek kaldı geriye mazide yaşananlardan tizler pesleri zorluyor günler mevsimleri oysa bir zamanlar ne kadar güzeldi hayat pencereme yağmurlar vururken ve sen gönlümde dururken ne kadar güzeldi şimdi acun dolu bensiz ve bütün hayaller isteksiz yansın bağrım yansın şiirler sayı kurup ağlasın böyle suskun böyle iki büklüm böyle sana düşkün mü düşkün |