Yalnızlıktebessümün vadesi gelmez nefesimizde karanlık insanların biçtiği insanlarız unutulmuş yüzler var son ayak sesimizde gözlerin arayıp da geçtiği insanlarız rüzgârlar yorulmasın deryaya sürüldüm ben şu dünya dalgasının tahtına kuruldum ben semaların okuyla aynada vuruldum ben ışıkların aleme saçtığı insanlarız kimseye seslenemem kimsesizsem naçarım girdabı kucaklayıp ötesine geçerim utanmayan cenneti cehennemde içerim sükûtun ses diyerek içtiği insanlarız kadermiş nakış nakış ilmek ilmek tartılır çığlığın damarları ayan beyan yırtılır çırılçıplak zalimin perdesi mi örtülür putlaşmış kutsalların kaçtığı insanlarız secde etmeyiz asla rükûa eğilmeyiz kıyama kalkışmayız mecaza sağılmayız tanrının karşısında insanız dağılmayız yalnızlığın yaratıp göçtüğü insanlarız ...Y... |