Düş yanığı bir gerçeksin sen endamı yitik günceme eklediğim binlerce düş’ ün içinden seçmeden düşmüşlüğüm aşka saymadan zamanı hatırına hatıraların kol kanat germekle saklı tutmak adına varlığını

Bir isyanın körfezinde meylettiğim
Kıyametin eşiğinde resmettiğim
Gıybet alameti iken figanı sözcüklerin
Tarumar edilmişliğim anbean
Savurduğum gözyaşlarım ne ki ne?

S/avunduğum kadar aşkı ve gerçekleri
Yumduğum gözlerimin perde arkası hezimetinde
Perdelenmiş acılarımın da bekası
Yer göğe zimmetli
Gök Tanrıya
Şadırvanı sensizliğin
Şakıyan dizelerimde saklı
Rehavetin dik alası
Yalayan yutan bir öz-çekim
Yanmadan küle dönen mevsimin
Arka sokaklarında…

Çağırdığım ıssızlığın yankısı aşka delalet
Bir sarnıç ki düşülesi kuyudan çıkmaktır
Sonsuzluğa da mahal veren bir ıstırap
Çekilesi değil dertlerin uzamında saklı asalet
Yer gök demir
Sözcükler imgeler bir duvar
Örülesi ömrün kuytularında yaslandığım kadar
Yakardığım ve yaktığım nice mektup
Bir şiirse konan tepeye
Şiirsel bir arayış teslim olduğu kadar insan kaderine

Aşka namzet bir duadır içimi işgal eden
Satırların geçirdiği buhran
Buğrası öykümün
Bulamacı imgelerin
Bulaşmadan da çamur üstüme
Ben ki güneşin ta kendisi
Kirlenmeyen balçığın titrinde
Yanan bir ateş
Yakardığım sema
Aşka muhalif hangi duyguysa
Sararıp solduğum ansızın
Neferi olduğum kadar yalnızlığın…

Ölü gelinin duvağı
Yağmalandığı kadar varlığı
Künyesinde zulüm yazar
Kimse erkenden göçen
Kurada çıkan bir oyuncak gibi
Kalemin sözcüklerle dansı
İçtimada yürek isyankâr veballerin
Son bulması ne mümkün ömrün
D/ağlandığı kadar yüreğin
Arka bahçesinde kuzu kuzu teslim olduğum ihaneti

Sağdıcım nasıl ki kelam
Solumda yansa ne ki ateş tüttüğü kadar duman
Duaların hikmeti
Duayeni acıların vardır elbet bir sebebi
Yağan kar misali
Yağdırdığım sözcüklerin ikbali
Pekişen bir hasret kendime
Uzağında kaldığım kadar cihanın
Un ufak edilmiş yalnızlığımın bekası
Elbet son bulacaktır bu rivayet

Sarnıcım ve kuyum ve saklandığım kuytum
Kuması duyguların
Bir bilinmeze daha baş koyduğum
Bilindik ne kaldı ki geride
Bilmekten öte bilediğim her kelime
Yağan yağmura armağanım
Azat edilesi bir köle
Kulluğuma binaen baş koyduğum hidayete
Saniyeler kala kendime uzaklığım
Her şiir benden birer kafiye
Kâfi aldatılmışlığımla
Yaşarken çoktan serildim kabrime…