Bu gün Lahey rıhtımlarında dalgın dolaştım
İklimlerin yorgunluğu düşmüştü kumsala
Yirmi derecenin izleri vardı martılarda
Okyanus matem havasına bürünmüşken
Bense yalın ayak dolaştım ıslık çalarak
Suyun azizliği ile selamlaştım memleket düşlerken...

Menekşe gözlü bir kız geçti yanımdan öylece
Kumral saçları savruldu omuzlarımda
İnce, zarif bahar havasında estirdi rüzgâr
Leylak kokuları serpiştirip gitti aheste aheste
Baka kaldım ardından kalbimi çalarcasına
Adını soramadım, cesaretim kırıldı, aptallaştım...

Gözüme çarptı özlemin simgesi cafe Anadolu
Bin derde deva Türk kahvesi ısmarladım
Yüzünde güller açan bir barmen geldi
Koydu masama türüm türüm kokan kahvemi
Gülüp giderken ’’adınızı bağışlar mısınız?’’
’’Ülkü’’ dedi, gözlerimde hilal ve yıldız dalgalandı...

Gurbet olsa da ülkemde nefeslendim sandım
Doyumsuz güzelliği serildi topraklarımın
Sevda akan pınarlarım geldi gözlerimin önüne
Bir varmış, bir yokmuş demeden önce
Hayalin düştü gün batımında anarken seni
Elbet bir gün Sultan Ahmet’te ayrılıklar bitecek!..

Zafer Direniş
...

Lahey