Söz Kalmadı *
Sinede dellenen onca şey varda
Köz edip buz kesen yüz kalmadı Bu derdin devası o zalim Yar’da Koz elde desem ne söz kalmadı Sensiz hiç olamam diyordu ayrı Yemiş o sözünü soramam gayrı Ne sohbeti vardı ne de bir hayrı Cüz oldu desem ne naz kalmadı Sualim şu kalbe, ne kaldı sende Mecalim tükendi tortusu yanda Emeğim zay oldu, usandı canda Güz oldu desem ne haz kalmadı Çığ mı düştü acep, darı köşküne Bir anda döndürdü canı şaşkına Sevgi yok mu özde, Allah aşkına Guz oldu desem ne köz kalmadı Çırpınan sol yanım ateşte tenim Bin pare yüreğim, daraldı canım Buz kesti sel gibi akmıyor kanım Göz doldu desem ne hız kalmadı.. H.C.ÖRS, Ankara - 01/016 (A - 157) Not: Fotoğraf anonimdir. |