ZAMANENİN ÇOCUĞU
Zamanenin çocuğu, laf dinlemez dik başlı,
Oğlan kız fark etmiyor, ananın gözü yaşlı, Kulaklarında küpe, sürmeli kalem kaşlı, Kendi başına buyruk, zamanenin çocuğu. Söz dinlemez bir züppe, anasını ağlatır, Başına bela bulur, karaları bağlatır, Ateş düşürür kalbe, yürekleri dağlatır, Kendi başına buyruk, zamanenin çocuğu. Vaktinde saatinde, akşam eve gelmiyor, Öfke ve kin kusuyor, yüzü asık gülmüyor, Ağlayan anasının göz yaşını silmiyor, Kendi başına buyruk, zamanenin çocuğu. Neler neler yaşanmış, gönül gözün aç da bak, Nasıl da dökülüyor, ömürler yaprak yaprak, Umulmadık zamanda, oluyor insan toprak, Kendi başına buyruk, zamanenin çocuğu. Gözütok’um, insan bu, neler neler görecek, Bazan elem ve keder, bazan sefa sürecek, Mizan kurulduğunda, hesabını verecek, Kendi başına buyruk, zamanenin çocuğu. Ali Gözütok /10 Ağustos/ 2023 |
*** ZAMANENİN ÇOCUĞU *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşım, içtenlikle KUTLUYORUM...