ÖLÜM SESSİZLİĞİ
Varın öldüğümü siz yâre söyleyiverin
Gelmese bile bir gün olsun yasımı tutsun Duymamış ise birkaç kere söyleyiverin Gelsin de istiyorsa beni sonra unutsun Eminim üzülecek zamansız gidişime Bel ki de kızacaktır böyle terk edişime Sözümde duramadım diye gönül eşime Sitemler ede ede yüreğini avutsun Kızıp gözün üstüne indirirken kaşını Gediğine koymayı sever sözün taşını Mutlak unutmamıştır kendi terk edişini İster bağrına bassın ister elle bir tutsun Hasreti sebep sayıp öyle koymuşlar tanı Ölümün sessizliği kaplamış dört bir yanı Affetsin sessiz sessiz musallada yatanı Hakkını helal etsin kırgınlığını yutsun Bülbül suskun kalmışsa gülünden sessizliği Coşari’nin gördüğü zulümden sessizliği Ayrılıktan değil de ölümden sessizliği Bağrına taş bassın da acısını uyutsun. 12.08.2023/Samsun İbrahim COŞAR |