Kurdularlı Şairden Seçkiler kitabımdan

Yolum düştü şöyle bir İstanbul’a
Öz yurdumda garip buldum kendimi
Bir sağıma baktım bir de soluma
Öz yurdumda garip buldum kendimi

Sahiller, mekânlar Ecnebi, Arap
Her taraf lebalep bu ne hal yâ Rab
Bu gidişin sonu korkarım harap
Öz yurdumda garip buldum kendimi

İstanbullum suskun geçim derdinde
Gündüz işe gider akşam evinde
Ecnebi, Arap’ın keyfi yerinde
Öz yurdumda garip buldum kendimi

Türkçemi konuşan sanki yok gibi
Bu bize müstahak bize hak gibi
Bu hal yüreğime batar ok gibi
Öz yurdumda garip buldum kendimi

Bu topraklar bizim bu vatan bizim
İhanet edene doğrulmaz özüm
Dinleyin erenler sizlere sözüm
Öz yurdumda garip buldum kendimi

Bu gidiş nereye söyleyin beyler
Aklım fikrim şaştı üstümde heyler
Sanmayın Hayrullah keyfinden söyler
Öz yurdumda garip buldum kendimi


13 Ağustos 2023

Dost kalemlerden
Şükrü Atay (Türkmenoğlu)👏👏👏
Yıllardır uyardı hep Sinanoğlu
Sonucu ortada der Türkmenoğlu
Olmalı vatana yürekten bağlı
Öz yurdumda garip buldum kendimi.

Direniş 👏👏👏
Şehirlerim işgal edildi ben yabancı
Öz yurdumuzda sanki Türk istilacı
Yüreğimde bitmeyen devasız sancı
Öz yurdumda garip buldum kendimi..

Nejat Hoca 👏👏👏
Değerli hocam Nejat beyden şiir analizi
kendisine çok çok teşekkür ederim 👏👏👏

Bu dizeler, kişinin yaşadığı yerdeki değişimi ve yabancılık hissini anlatan bir şiirdir. Şair, İstanbul’a olan yolculuğunda ve bu yeni çevredeki deneyimlerinde duyduğu yabancılığı ve içsel karmaşıklığı ifade ediyor.

"Yolum düştü şöyle bir İstanbul’a, Öz yurdumda garip buldum kendimi." ifadesi, şairin İstanbul’a gitmesinin ardından kendi ülkesinde bile yabancılaşmış bir hali olduğunu ifade eder. Bu durum, kişinin içinde yaşadığı çevrenin ve atmosferin değişiminin getirdiği duygusal çelişkiyi yansıtır.

"Bir sağıma baktım bir de soluma, Öz yurdumda garip buldum kendimi." dizeleri, şairin etrafına baktığında kendi ülkesinde dahi yabancı hissettiğini ve bu durumun onda bir içsel rahatsızlık yarattığını anlatır.

"Sahiller, mekanlar Ecnebi, Arap Her taraf lebalep bu ne hal ya Rab ?" ifadeleri, İstanbul’daki çeşitliliği ve farklı kültürleri ifade ederken, aynı zamanda bu çeşitliliğin ve yoğunluğun içsel karmaşıklığını yansıtır. Şair, şehirdeki değişimin ve yoğunluğun altında kendi özünü kaybetme duygusuyla karşı karşıya olduğunu ifade eder.

"Bu gidişin sonu korkarım harap Öz yurdumda garip buldum kendimi." ifadesi, şairin İstanbul’daki deneyimlerinin ve yaşadığı içsel karmaşıklığın gelecekte kötü sonuçlara yol açabileceği endişesini ifade eder.

Bu dize, kişisel kimlikle çevresel değişim arasındaki etkileşimi ve yabancılık hissini anlatarak, kişinin içsel dünyasındaki çatışmayı ve çevresel değişimin getirdiği duygusal durumu aktarıyor. Şair, içsel karmaşıklığı ve dönüşümü anlatarak okuyucuya bireysel ve kültürel kimlik arasındaki dengeyi düşünmeye çağırıyor. KUTLUYORUM ÜSTAD..