Osmanlı Devleti’nin kuruluş döneminin manevi bilginlerinden, Osman beyin akıl hocası ve Allah dostu Şeyh Edebali’nin “İnsanı yaşat ki devlet yaşasın” öğütünden yola çıkarak acizane yazmış olduğum şiirim.

Büyüklere selam olsun sözümüz
Vatan millet aşkı daim özümüz
Zam haberi doldu artık gözümüz
Üç günlük dünyada gülsün yüzümüz

Aklım fazla ermez pek siyasete
Kulak verin derim bu muhabbete
Yanaşmak zor oldu kasapta ete
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın

Emekli ederken pazarı otla
Kara kara düşün ayı aşasın
Dolmuyor depolar benzin mazotla
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın

Her geçen günümüz zamlara gebe
Delik midir nedir dolmuyor heybe
Hal böyle giderse inecek kalbe
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın

Kira fiyatları en tepe uçta
Yüz metre engelli rekor koşasın
Tükendi kalmadı elde avuçta
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın

Altın mı döviz mi kur mu diyelim
Garibin sırtına vur mu diyelim
Zamlara azıcık dur mu diyelim
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın

Yuvalarda huzur kalmazsa dirlik
Geçinmek derdiyle kimi boşasın
Toplumun temeli ailede birlik
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın

Enflasyon belası vururken darbe
Orta direk çökmüş iniyor dibe
Yüz defa bakıyor yürürken cebe
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın

Çok güzeldir ülkem girme kıyasa
Bu zor günleri de elbet aşasın
Geçinmek zor oldu germe piyasa
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın

İster sadrazam ol ister sultan ol
İstersen rütbenle şanlı paşasın
Ne olursan ol da daim Hakktan ol
İnsanı yaşat ki devlet yaşasın

Garip bir şairim hakkı yazarım
Meyl etmem kimseye değmez nazarım
Neşenlensin yine çarşı pazarım
Budur büyüklerden tek ahuzarım