BENİM
Ben, divane bir ozanım
Kalemimdir sazım benim. Ne kış biter ne hazanım Sürgündedir yazım benim. İşe- güce varmaz elim, Sıkıntıdan susmaz dilim, Varlıklı bir kul değilim Kimse çekmez nazım benim. Doğmuşum en son sırada, Oturmuşum hep kirada, Yağla balı bir arada Görmemiş hiç gözüm benim. Çadır kurmuş dert başımda Yetim kaldım beş yaşımda, Ekmeğim de az aşım da Nasıl gülsün yüzüm benim. Şu dünyaya veda etsem, Kanatlanıp, gözden yitsem, Yanık Ozan, göçüp gitsem Kalır mola izim benim. Mart 2020 Sakarya Muhammet AVCI |