ŞEFKAT BENİM
Zalime etmem refakat,
Masumadır bendeki rikkat, Aşktan üstünümdür kat kat, Kalblerdeki gizli hilkat benim. Doğru kullanan çıkar ala-yı illiyyine, Yanlış kullanan düşer esfel-i safiline, Bu yanlıştan sığın Erhamurrahimin(CC)e, Hayr-u şerri tebdil eden hakikat benim. İçim burkulur ağlamasına masumun, Ciğerim yanar gözyaşına mazlümun, Erir biterim yayılışına zülmun, Hayra giden tarikat benim. Anaları gece uykusuz bıraktım, Kırık kalplerin tamirinde çıraktım, Merhametsizlerden her dem ıraktım, Vicdan ile akılda mutabakat benim. Genelde akıl olsa da rehberim, Bazen ondan dahi geçerim, Sahibimin rahatını seçerim, Ahiret yurdundan bir kat benim. Benim yerim yürektir, Muhafazam da gerektir, Sevgiden de gerçektir, Her cana takat benim. Son Resul(SAV)’e söyleten "Ümmeti, ümmeti", İnsanlara affettiren ihaneti, Mazlümlara ettirmeyen laneti, Allah(CC)’ın lütfu şefkat benim. Aziz KURTULUŞ 09.02.2006 İZMİR |
*** ŞEFKAT BENİM *** Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...