SevininŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiirin hikayesi kendi içinde,
Bir akşam geçiyor gözlerimden
uyandığım güne elveda kartal köprüsünden pendiğe süzülürken yarın doğacak güneş sana günaydın,sana merhaba. Yıllar ay gibi geçiyor aylarda gün, daha on beş yaşındaydım dün. Ekmek pişirirdi annem yayladaki evimizde bir yuka çantamızda bir yuka elimizde, keçi gütmeye giderdik böyle akşam üstüleri göğe doğru yükselir di Ocağın tütsüleri Ekmeğin kokusu ormanı sarardı Bahçede babam fasulye sulardı Neden sonra bir ünneme duyardı. Kezban yengee,kezban yengee Dam yıkığında köyümüzün kızanları gitmeyiz derdi buradan ayran içmeden kimisi koyun kimisi inek çobanları onlar çay içerdi kanardı suya sürüler evin önündeki çeşmeden Elindeki zinide tere yağlı somun annem yazlık kapısında görünürdü, sinin üzerindeki tereyağlı somun dilim dilim kardeş payı bölünürdü. Bir akşam geçiyor gözlerimden. o akşamında silinip gitti izleri. kurtulmak ister kapısı kilitlerinden dedemden kalma yayla evinin bir çoban bekler,yahut bizleri. Çocukluğumun geçtiği yayla evinin Baykuş yuvası olmuş çatısı Bilmem bir daha açılır mı kapısı Sevinin akrabalar sevinin. Sevinin. |
*** SEVİNİN *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYIORUM...