Aşk ve ÖlümŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir ağacın yaprakları gibiyiz hepimiz. Tutunduğumuz dallarda dalgalanıp dururken birer birer düşüyor yapraklar; sağımızdan solumuzdan...
Tam biriyle konuşuyoruz, tam planlar yapıyoruz birlikte... Aaa!.. Bir de ne görelim, o da düşmüş ağaçtan. Cümleler ağzımızda, uzattığımız elimiz havada kalıyor. İşte böyle... Aşk âniden, Ölüm âniden... İnsan; Bir varmış, bir yokmuş... Hayır, masal değil; gerçek. |
Az kelime çok şey
Şiirin özüydü okuduğum hocam
Cam gibi şeffaf ve berrak yüreğinize bereket
Selam ve saygılarımla.