içindeki küçük çocuk büyü artık!
dur, başın dik,mağrur
yalan konuş, yalan yaşa, sen gibi senler gibi
doğru, bilinmek istemeyen!
düzen, uyulması gereken,dışta kalmamak adına..
sabah ye
akşam ye
kuşkuyu, sorguyu at yüreğinden
o sende olmaması gereken!
unut
sadece yap
bırak düşünme, anlama, bırak
bit, bitebildiğin kadar!
yaşam seni üşütmesin
yalanın zehirli sıcağında ısın.
kendini
bırak, orada kalsın
o senin içindeki mahkum!
hayat
onla başa çıkmaya çalışma
kim başardı bunu delirmeden!
sonunu görmek istemediğin yolda yürüyorsun
sen.
yolun sonunda ki ışığı görmek istiyorsun
bilmiyorsun ki
ışık sensin
aydınlandığın kadar yol alabilirsin.
anla
ışık sensin
dinle
sessizce dinle.
hayat gözyaşı gibi akarken gözlerinden sessizce dinle
duyuyor musun?
nefsin harlı bir ateş her an
körüklenen.
biliyorsun sonu, yolun sonunu
istenmeyen bir merak gibi çekiyor seni.
yaşanmışlığın çokluğunu kıskanıyorsun
görmüşlüğün.
bilmek her şeyi, anlamak düşünmek,hissetmek, hissettirmek delirmeden.
delirmeden. ışık olamazsın
biliyorsun.
ateşi seviyorsan, yanmaya razı olacaksın çocuk
bilmiyorsun…