Yalnızlık
<<<<<<<<<< İçimi açıtı yordu yalnızlık
<<<<<<<<<<<<< Ben kaçtıkça <<<<<<<<<<<<<< Daha çok çekiyordu kendine sanki beni. Gecelerden korkar hale gelmiştim En çok o zamanlarda yakıyordu canımı <<<<<<<<<<< Ben kurtulmaya, çalıştıkca <<<<<<<<<< Daha çok üstüme geliyordu Ama artık zamanla alışıyordum <<<<<<<<<<<< Şimdi yalnızlık en iyi arkadaşım oldu Beni anlayan beni bırakmayan <<<<<<<<<<<<Gece güdüz hep yanımda oldu İsmi sovuk olsalda.... <<<<<<<<<<< HERŞEYİ ANLATAN YALNIZLIK’TI ASLINDA ... |
karanlıktan korkarken birinin elinizi tutmaması karanlığıda sevmenizi öğretir size.
insan herşeyi sevebilir zamanla.
hayatın sizi nereye sürüklediğiyle alakalı.
şiir kanburu:))
makyevel tarafından 9/19/2008 11:05:15 AM zamanında düzenlenmiştir.