SÖYLE ÖLEYİM...
Gecenin karası çökmüş içime
Bilemem ki girsem hangi biçime Vakit gelse artık gitsem göçüme Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim… Bırakıp gitsen tek başıma beni Tasalanma sakın unutmam seni Hiç düşünemedim böyle gitmeni Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim… Ne günler yaşadık, az mı seviştik Hasret uzak dursun bizden demiştik Ne oldu da böyle, birden değiştik Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim… Yapamam bilirim ya sen olmadan Yine de git artık sen geç kalmadan Zamansız ayrılık bizi bulmadan Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim… Senden sonrasında tufan ömrümün Çaresi kalır mı sensiz gönlümün Nurunu da al git iki gözümün Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim… Böyle mi yazılır aşkın Şiiri Kim, nasıl avutsun garip Şairi Bozma ne olur bu güzel sihiri Seni çok mu üzdüm, söyle öleyim… Mehmet Sabri Kılıç 25.07.2007/İSTANBUL -- Hece Vezni: 6 + 5 |
Sevgi yaşamak için var olmazsa olmazlarımızdandır. Ve sevgda yaşanır iken ölmek değil yaşamak gerek sevdamız ve sevdiğimiz için.
Çok özledi şiiriniz ve sevgi dolu idi dizeleriniz. Heceyi ustalarından okumak çok güzeldi.
Çutluyorum kaleminizi ve saygılar yrüeğinize